از کجا آغاز شد ...

دهم اسفند ماه 1335، تهران، میدان اعدام (محمدیه فعلی)، کوچه سفیری. در سوز سرمای زمستان آن سال صدای تولد نوزاد پسری در حیاط خانه‌‌ی قدیمی حاج رضا ایروانی پیچید و این‌گونه کودکی متولد شد که عباس نام گرفت. عباس ایروانی فرزند پنجم خانواده بود. پدرش، حاج آقا رضا، بزرگ خاندان ایروانی، در صنف ابزار و یراق کاسبی خوش‌نام بود و حرفش میان کسبه‌ی بازار خریدار داشت و مادرش، حاجیه خانم قالیباف تهرانی، یار و یاور همسر و ستون خانه بود. عباس ایروانی با 6 برادر و یک خواهری که داشت، خانواده حاج آقا رضا ایروانی را تشکیل می‌دادند. نخستین تصاویری که از عباس ایروانی وجود دارد عکس‌های سیاه و سفیدی است که او را در منزل قدیمی آن سال‌ها نشان می‌دهد. خانواده ایروانی یک خانواده سنتی بازاری و مقید به رعایت تمام آداب و مناسک شرعی بود. دغدغه‌ی حاج رضا ایروانی و همسرش قبل از هر چیز اهتمام به پرورش دینی فرزندان بود ضمن آن‌که برگزاری مراسم مذهبی، برگزاری کلاس‌های احکام و شرعیات و میزبانی از علمای بزرگ و خوش‌نام آن دوران، روال معمول خانه‌ی ایروانی‌ها بود.